Hervey Bay

Dinsdag 17 mei ’16
Vanmorgen zijn we via de kustweg naar Tween Head gereden, omdat we in folders gelezen hebben dat vanaf daar als een dagtour een hele mooie riviercruise (met morning tea and lunch) gemaakt kon worden. Bij de camping aangekomen, die ook tours boekt, gelijk aan de uiterst vriendelijke meneer aan de balie gevraagd of hij die tour voor ons wilde boeken. Helaas was de eerste gelegenheid om die tour te doen pas as vrijdag, en gezien de camping zo’n pakweg 4 km van het internationale vliegveld ligt én in het verlengde van de landingsbaan hebben we geen zin om hier langer te gaan staan. De vliegtuigen landen zowat op de camper. Het is jammer dat deze dagtocht niet door kon gaan maar er volgen nog veel meer gelegenheden, dus niet getreurd om deze.

Woensdag 18 mei ’16
Vanmorgen werden we om 5.45 gewekt door het eerste vliegtuig dat ging landen of opstijgen geen idee het was, in elk geval een kabaal van jewelste, 3 minuten later de tweede, enz enz, dus allebei klaar wakker, dan maar vroeg eruit, douchen ontbijten en rond 8.30 zijn we vertrokken om naar Oxley Pines te rijden ca 128 km, de Pacific Highway was druk, hele stukken waren 3 tot 4 baans, logisch want hij gaat rechtstreeks naar Brisbane, nog even een flink stukje file gereden, het was een saaie rit maar wel om redelijk snel van A naar B te gaan, Zo rond 10.15 kwamen we op het CaravanPark Oxley Pines aan, typisch park waar bijna alleen maar “residentials” wonen, ziet er een beetje armoedig uit, lijkt wel op zo’n caravanpark uit een Amerikaanse B film. Daarna zijn we gelijk naar Oxley Pines Koala Sanctuary gereden (ca 13km verder op) Heel veel Koala’s gezien, en ze waren me toch levendig, die beesten worden wel op afstand van de mensen gehouden maar zitten gelukkig niet in kooien, uiteraard waren er ook alle soorten Kangaroo’s, Emu’s, Wombats, slangen(wel achter glas de nodige vogels, en we hebben een demonstratie van een sheepdog working en een sheepsheer demo gezien. De hond die voor de demonstratie een kudde schapen moest “driven” was een 2 ½ jaar oude bruine Kelpi geweldig om te zien met hoeveel plezier zo’n beestje dit beest zijn werk doet, ze vinden het geweldig om te werken, het zit ze aangeboren. Er was ook nog een Border Collie, de had deze demonstratie rust, wat hem helemaal niet beviel, voor ons was het een beetje een dejavu, naar 12 jaar geleden, toen we met Bram en Klara naar de Farm van Paddy en Lisa zijn geweest, die hadden ook een bordercollie Louie en die wilde ook alleen maar schapen drijven, we hebben vandaag veel vitamine E opgedaan ( Uiteraard hebben we ons goed ingesmeerd én Dolf heeft zijn hoed opgehad). Morgen gaan we naar Hervey’s Bay, net de laatste plek op het Big4 CaravanPark via de telefoon geboekt, Dolf zat even te kijken op het internet welke camping we het fijnste zouden vinden, en het bleek dat er nog 1 powered site beschikbaar was bij die Big4, dus even een telefoontje via onze Aussie telefoon en geboekt voor de volgende 3 nachten(t wel heel fijn dat we die dongel gekocht hebben, je kunt zo heel snel even iets opzoeken en we hoeven niet meer te zoeken naar een Internet café of een hele trage verbinding via de camping). Vanaf Hervey Bay willen we onze eerste zee excursies boeken, o.a. naar Frazer Island. Oja Sonja de zee hier is de Pacific Ocean lijkt misschien een beetje fris in de eerste momenten, verschil tussen zon verwarmde huid en het water, maar is echt niet koud, dus zwemmen en/of snorkelen geen probleem.

Donderdag 19 mei ’16
Aangekomen in Hervey Bay, het is het mooiste weer van de wereld, pakweg 25 tot 28 graden, droog helder en zonnig, bij de receptie gelijk tours geboekt voor de komende 2 dagen.

Vrijdag 20 mei ’16
Vanmorgen liep de wekker om 5.30 af omdat we om 7 uur worden opgehaald bij de camping voor onze dagtocht door Frazer Island, Frazer Island is een eiland dat uitsluitend uit zand bestaat ( 1 van de 2 ter wereld uitsluitend uit zand bestaande eilanden en onder bescherming staand van Unesco als wereld erfgoed) het is 124 km lang en op het breedste stuk is het 20 km breed. Je zou verwachten dat het droog en dor zou zijn met weinig begroeiing, maar niets is minder waar, het eiland bestaat uit een groot aantal zoetwater meren, en enorme bossen, tot 1991 was hier en florerende hout kapping, ze hebben nl een speciale boom hier die kaarsrecht omhoog groeit, die bestand is tegen zeewater ( en de schadelijke invloed van zeepieren) in de voorgaande eeuwen werd deze boom gebruik voor het repareren van de houten boten, later werden de bomen gebruikt als grondpalen om pieren in zee te bouwen, ook vind je hier veel Australische dennen de ook weer kaarsrecht groeien, zodat deze weer gebruikt werden als mast op de grote zeilschepen. Het zand heeft een heel hoog kwartsgehalte waardoor het als een spons werkt, en vangt de regen op en bewaard dit in de natuurlijke ondergrond, er valt hier ca 200 dagen per jaar behoorlijke hoeveelheden regen, dus er is zoveel zoet water dat weer wegloopt via 2 kreken zo de zee in. Als je over het strand rijdt dan zie je hele vlaktes waar water op ligt, je zou denken dat het nog nat is van de terugtrekkende zee, maar het is gewoon drinkbaar zoet water, het loopt ook via geulen zo de zee in, doodzonde van al dat kostelijke door zand gefilterd water (dat was dan even een lesje geologie dat wij weer van de tour guide geleerd hebben). Omdat het eiland uitsluitend uit zand bestaat kan je er alleen met een 4x4 terreinwagen rijden, wij hebben de tour in een grote 4x4 truck gereden . Dat was een belevenis van jewelste, alle wervels in je rug waren op het eind van de dag compleet los gemaakt .De gids en dus ook wij allemaal(18 man)kwamen in de oprit van het strand toch vast te zitten in het mulle zand. Op de terugweg tijdens de ferrytocht terug hebben een prachtige zonsondergang gezien.

Zaterdag 21 mei ’16
Vandaag opnieuw naar Frazer Island, maar nu naar de west kant, gisteren was het midden met o.a het tropisch regenwoud, het enorme lange strand aan de oostkust, waar we met die grote truck overheen zijn gescheurd, je kon zelfs met een vliegtuigje vanaf het strand opstijgen en weer landen, de west kant is net wat beschutter, daar komen die grote trucks niet, dus is het net Robinson Crusoe spelen.
We zijn met een motorcatamaran ( met maar 12 gasten aan boord) naar de westkant gegaan, op het strand kon je van alles doen wat je maar wilde, vissen, kajakken, snorkelen of gewoon lekker over het strand lopen met je voeten door de Pacific of zwemmen. Wij zit zijn al helemaal gelukkig als we met een boot op het water zijn, en lopen langs de vloedlijn en schelpen zoeken is gewoon heel leuk. Het water was wat fris, en we werden gewaarschuwd om niet diep te zwemmen omdat het afgaand tij was, maar de stilte, het plaatje van het geheel was voor ons puur genot om daar een paar uurtjes te verblijven.Terug aan boord was er een super goede lunch, steak, vers gevangen gegrilde vis, worstjes, en diverse salades, brood, je kon eten zoveel je maar wilde, het was in 1 woord gewoon super verzorgd, je kon echt merken dat dit een familiebedrijf is, met liefde voor hun vak. Gisteren was er een mevrouw, die deze tour deed haar trouwring verloren in de zee, ze wist ongeveer waar, en het bedrijf heeft haar, haar man en twee kinderen voor vandaag gratis uitgenodigd om weer mee te gaan zodat ze verder konden zoeken of de ring weer boven zee of zand zou komen, de skipper (eigenaar) heeft een uur mee staan te graven en harken om te helpen, ik bedoel maar, klantvriendelijke houding ??????????? Weer een dag met een gouden randje.