Het land van Boab bomen en krokodillen

@ Jaap, nee we zijn niet naar úluru geweest, dat hebben we de vorige reis uitgebreid bekeken, nu wilden we de West Donnall Ranges goed bekijken.
@ Peter, deze camper heeft ook een cruise controll en je had gelijk het is uitermate ontspannend rijden, zeker nu we aan die automaat gewend zijn.

Maandag 13 juni ’16
Het was reuze vroeg opstaan vanmorgen om 7.05 uur zouden we worden opgehaald bij de camping, Amber de chauffeur en gids was 10 minuten te laat, waardoor we een beetje verkleumd waren toen we de grote 4x4 truckbus instapten, maar gelukkig had ze de verwarming al hoog aanstaan. Daarna zijn de andere mensen opgehaald, weer een groep van 16 man, en zijn we naar Hermannsburg gereden. Hermannsburg is in 1877 opgericht door de Duitse Lutherse Kerk, die had t.t.t. 390.00 ha grond gekocht, stuurde daar 2 jonge missionarissen naar toe om een zelf supporterde permanente missepost op te richten. Nu is het een Aboriginal community maar het oude gedeelte is nog grotendeels in tact. Daarna zijn we eerst via een dirt road, dat geeft wat getril en gehobbel maar daarna echt “off road ” te gaan naar Palm Valley, een oase in de kurkdroge woestenij van midden Aussie. Amber reed echt over rotsstukken, heel vaak dwars door het water van de Finke rivier, echt super gaaf om dit mee te maken. De afstand van Hermannsburg naar Palm Valley is maar 21 km maar je rijdt daar wel 2 uur over. Halverwege dit traject hebben we een picknick lunch gekregen. (gelukkig waren er geen vliegen, het zal wel te koud zijn en/of er stond te veel wind voor die beesten). Als je dit traject wilt rijden dan moet je echt een zeer ervaren 4x4 chauffeur zijn. We hopen dat de foto’s jullie het een beetje duidelijk maken hoe ruig die rit was.
Palm Valley is zo ontzettend mooi dat is eigenlijk niet met woorden te beschrijven, dat moet je zelf gezien hebben. Wij hebben de rondwandeling waarbij je stevig moest klimmen over rotsblokken etc maar gelaten voor wat het was, als je omhoog gaat zal je op een gegeven moment ook weer naar beneden moeten klimmen, en dat was voor ons echt geen optie. In de plaats daarvan hebben wij een heel stuk langs de “creek” gelopen, dat ging ook over de rotsen, stenen etc.en dat was al zwaar genoeg, wij hebben alleen maar dik lopen te genieten. Om 6 uur werden we weer afgezet bij de camping. Behoorlijk gaar en versleten lagen we om 9 uur in ons mandje.

Dinsdag 14 juni ’16

Op ons gemakje opgestaan om daarna de boel weer op te breken, om terug naar het Noorden te rijden, zodat we de kou achter ons laten en dan kunnen de dikke joggingbroeken en fleece truien weer opgeborgen worden. Toch maar eerst even langs Apollo gereden, gisteravond was alweer de gastank leeg, ( de 3e van ca 4 kg in ruim 6 weken, dat is niet normaal, als je nu de hele dag staat te koken, maar daar is toch echt geen sprake van). Bij de vestiging van Apollo vond de mevrouw achter de balie het ook heel raar en zij heeft naar het hoofdkantoor gebeld dat dit niet langer kon en dat er door een gespecialiseerd bedrijf naar gekeken zou worden. Na 3 kwartier wachten kregen we het adres van Alice Gas works, en jawel hoor, wat ik al weken lang liep te roepen ( ook tegen de monteur in Cairns verteld dat ik steeds maar gas rook in het compartiment van de gasfles maar hij kon niets vinden) er zal een klein lek bij de koppeling vanaf de slang van de gasfles naar de leidingen. Op zich kon het natuurlijk geen kwaad het komt niet in de wagen en er is ventilatie in dat compartiment maar je fles loopt dus wel leeg zodra je de tank open draait. Al met al reden we dus pas om 12 uur weg uit Alice, richting Tenant Creek. We zijn lekker vroeg gestopt bij Ti Tree de camping waar we 5 dagen geleden ook hebben overnacht, en zitten nu lekker lui in het zonnetje met een drankje en de e-reader. Jippie het is al 26 graden buiten, dat hebben we de afgelopen dagen gemist, buiten zitten in een singlet en korte broek.

Woensdag 15 juni ’16
Vandaag tot Tenant Creek gereden, lekkere rustige namiddag in de schaduw doorgebracht met een drankje en heerlijk lezen en we merken echt dat we weer in de tropen zitten, geen dekbed meer nodig ’s nachts.

Donderdag 16 juni ’16
Vanmorgen rond een uurtje of 11 langs de weg gestopt in het gehucht Elliot om alvast een email naar Cynthia te sturen om haar te feliciteren met haar verjaardag, dan heeft ze die als ze wakker wordt. Onderweg een enorme kudde runderen gezien die stonden te wachten om of over de weg naar de andere kant gebracht te worden, maar wat waarschijnlijker is dat ze stonden te wachten tot de “Vee Road Train” arriveerde, om daarin gedreven te worden, dus even de wagen aan de kant gezet en Dolf heeft een paar foto’s gemaakt. Het hele spul werd onder controle gehouden door 2 Kelpi’s en wat “stockmen”. (veedrijvers). Het is ruim 33 graden en we staan nu net onder Daly Waters bij de HighWay Inn Roadhouse, (motel en camping) dat vonden we wel heel erg leuk omdat we 10 jaar geleden hier ook gestaan hebben. Er is nog niets veranderd én we hebben en perfect plekje in de schaduw van 3 grote obomen en dat is wel heel aangenaam omdat het heerlijk warm is, zo rond de 33 graden, maar er staat een windje én de lucht is droog, dus prima uit te houden. Morgen gaan we naar Katherine, daar blijven we dan een paar nachtjes en daarna gaan we richting Kununurra. Vanavond gaan we lekker eten in het restaurant van het motel, zo vieren we op grote afstand toch een beetje Cynthia’s verjaardag mee.

Vrijdag 17 en Zaterdag 18 juni ’16
Vandaag naar Katherine gereden ca 280 km, het eerste caravanpark zat helemaal vol, net als Shady Lane en nog een big 4 park, maar de mevrouw aan de receptie was toch al aan het rondbellen voor nog een andere gast en er was nog een plek in Knox Crossing dus daar voor 2 nachten geboekt, omdat we ook wisten dat Nic & Gill zaterdag zouden afrijden van Darwin naar Katherine, zij hadden op voorhand Shady Lane geboekt, dus zaterdagmiddag kwamen Nic & Gill heel gezellig bij ons op de camping borrelen, het was heel fijn om elkaar na pakweg 6 jaar weer eens te zien en Gill heeft gelijk Dolf’s en mijn haar geknipt, ze vond het onzin dat we in Katherine naar een kapper zouden gaan.

Zondag 19 juni ’16
Vanaf Katherine naar Timber Creek gereden, een kleine afstand van net 235 km maar daar is een “Sunset River Cruise” op de Victoria River te doen, daar hadden we wel zin in. Nu bestaat Timber Creek uit een paar huizen, 2 benzinepompen met campings erachter en de winkel die ook die River Cruise verzorgd, om 4 uur wordt je bij de winkel opgehaald ( in een hele oude schoolbus) door de “skipper”. Onderweg de nodige uitleg over de geschiedenis van Timber Creek gehad en hij heeft gestopt bij een reusachtige Boab Boom, die vol met vruchten hing, die vruchten lijken qua schil en kleur op een kiwi, ze zijn alleen veel groter en hebben een harde schil, als je die kapot breekt lijkt het vruchtvlees op ouderwetse suikerbrokken ( van die mierzoete roze en witte kindersnoep) maar de smaak is eerst een beetje zoet en daarna wordt het wat zuurder en ietsjes bitter, op zich niet vies maar het zal nooit mijn favoriet worden. De aanlegplaats van zijn boten is bij het National Park waar je ook mag kamperen, wat Nic en Gill gedaan hebben, zij stonden op ons te wachten om uit te zwaaien vanaf het einde van de creek waar de boot de rivier opgaat. De Victoria Rivier is enorm breed en heel erg lang en zit stikvol krokodillen het is niet aan te raden om daar te gaan zwemmen of om te dicht bij de oevers en “banken” te komen, je komt geheid in de problemen. De “cruise” was geweldig heerlijk op het water met de wind en het warme weer, een paar kleine crocs gezien, zelfs een baby die zich probeerde te verstoppen onder een omgevallen boom, én een paar redelijke grote joekels. Op het keerpunt ligt een groot ponton, daar werden warme en koud hapjes en drankjes aangeboden, de skipper heeft een paar Catfishjes gevangen (hengel in het water en beet hebben) ben die voert hij dan aan de witkop adelaars die daar nestelen, schitterend om te zien hoe die vogels die visjes in een duikvlucht vanaf een uitstekend blad naast de boot grissen. Tijdens de terugvaart naar Timber Creek een prachtige zonsondergang gezien, heel veel drinkende wallaby’s deze hebben geluk gehad en niet gepakt zijn door een krokodil, rond half acht waren we weer terug op de camping. Al met al een zeer geslaagde dag.

Maandag 20 juni ’16
Het is echt het land van Boabtree’s en krokodillen, op de weg naar Kuunurra heel veel gigantische Boab’s gezien, volgens de skipper gisteravond kunnen die dingen wel meer dan 3 duizend jaar oud worden, en bij bosbranden ( hoe heet die bushfire’s ook zijn) komen zij totaal ongeschonden eruit. Bij de “grens” van Northern Territory en West Australie was er uiteraard weer de controle of we geen verboden waren bij ons hadden, zoals groente, aardappelen fruit, etc, ze zijn daar zo streng in, ze proberen op deze manier bepaalde plant en dieren ziektes buiten het gebied te houden, wat heel logisch is, én de klok ging 1 ½ uur terug in tijd, dus hebben we weer vroege zonsopgang en ook vroege zonsondergang ook We staan nu aan Lake Kununurra, 2e rij vanaf de waterkant met hoe dan ook een schitterend uitzicht over het meer. De namiddag en vroege avond heerlijk op het gras bij het meer gezeten en van en prachtige zonsondergang genoten waarbij we een freshy (zoetwaterkrokodil) gezien hebben, nou ja alleen zijn ogen en neusgaten, verder lag hij onder water. We hebben ook 2 trips geboekt, woensdag hebben we een dinersunset cruise en donderdag een hele lange dag, eerst met een watervliegtuig over lake Argyl de bungle bungels en de Ord River daarna met de bus naar de historische Durack “homestead Argyle Downs en dan terug met een cruiseboot 55 km terug via de Ord River daar krijgen jullie in een volgend verhaal alles over te lezen.