van Hyden naar Albany en daarna Pemberton
Door: carmenendolf
Blijf op de hoogte en volg carmen en dolf
25 November 2009 | Australië, Pemberton
Hallo allemaal,
We zitten nu in Pemberton en weer een verslag over de afgelopen dagen.
Leuk dat jullie ons zo volgen en berichtjes terug sturen.
22/11
We zijn zoals gebruikelijk zeer vroeg opgestaan en weg gereden bij Hyden. Na een mooie rit met diverse uitzichten over zoutmeren, bossen weilanden die vol staan met dikke lopende biefstukken zijn we aangekomen bij Lake Grace, daar zijn we naar het AIMH ( Australian Inland Mission Hospital) museum gegaan. Dit is opgericht door de heer Flynn de grondlegger van de latere flying docters omdat hij vond dat ook in het binnenland mensen medische zorg moesten kunnen krijgen. Dit hospitaal is gebouwd in 1925 en in gebruik gebleven tot 1952 als ziekenhuis en daarna heeft het tot 1985 dienst gedaan als zusterhuis voor het nieuwe hospitaal. Ze hebben op de waranda met verf aangegeven waar vroeger de operatiekamer was, waar de bedden stonden, het instrumentarium,etc. etc. Uiteraard was die waranda toentertijd omheind door muggengaas, zo kon er gewerkt in relatieve koelte.
13.00 uur aangekomen in Albany een prachtige camping big 4 gevonden direct aan zee, na ingecheckt te hebben zijn we naar Whale World gegaan. dit is een museum over de walvisvaart, daar hebben wij een rondleiding gehad en heel veel over de walvisvaart geleerd en uiteraard over walvissen en haaien etc etc. Daarna hebben wij een prachtige 3Dfilm gezien over het leven van de walvissen en haaien in zee. Heel bijzonder is dat de "sperm whale's" een kring vormen rond een jong zodat de roofdieren (killerwhale's - orca's of haaien) het jong dan niet kunnen pakken. Terug op de camping een boottochtje geboekt voor de volgende dag.
Albany was vroeger totaal afhankelijk van de walvisvaart en toen er in de jaren 80 van de ene op de andere dag de walvisvaart verboden werd, verviel het stadje in grote armoe. Het heeft zo'n 25 jaar geduurt voordat er weer een relatieve welvaart in Albany ontstond. Dit is vooral te danken aan het toenemende tourisme, het is ook zo mooi daar aan die kust, mooie stranden en veilige zee om te zwemmen en te watersporten.
23/11
Toen we wakker werden hing er een briefje aan de camper dat het boottochtje niet doorging vanwege overboeking. Dus hebben we eerst maar een strandwandeling gemaakt het zeewater was niet echt koud ondanks het vroege uur (6uur) Na ons brekkie zijn we toch maar even naar de boot gegaan om te kijken hoe of wat, toen we in de haven aankwamen, bleek het een soort " Croosboot " te zijn, zo zie je maar weer dat alles een reden heeft. We denken dat we niet echt gelukkig met dat boottochtje geworden waren, dus de plannen weer gewijzigd en zijn we weer een "scenic route" gaan rijden met als hoogte punt de Natural Brigde, dat is een rotsformatie in zee, en de Gap of te wel groot gat in de rotsen. Prachtige zee.
Nu we in Albany aangekomen zijn, is het afgelopen met grote afstanden per dag te moeten rijden. Morgen gaan we naar Walpole, voor de "Valley of the Giants" Top Tree Walk.
24/11
Na een anderhalf uurtje rijden aangekomen in de Valley of the Giants. Niet te bevatten hoe dik en hoog die bomen zijn. Gigantisch grote bossen met Tringle Tree's en Karri Tree's, dit zijn speciale eucaliptische bomen maar van het formaat van Secoya's in Amerika.
De Top Tree walk was heel bijzonder en de wandeling over een hele veilige stalen wandelpad gaat tot 40 mtr hoog, zo heb je een geweldig uitzicht over de bossen. Daarna voel je jezelf ongeveer het formaat van een kaboutertje als je over het wandelpad aan de voeten van deze giganten loopt. Je ziet dat de bomen vaak aan de voet gespleten zijn, als dat door brand is gekomen, zie je een zwart geblakerde binnenkant en is het een holle boom geworden, soms is dat gat zo groot dat er een paar mensen in kunnen staan, of je kunt er doorheen lopen. Die boom groeit dan gewoon door, als of er niets aan de hand is geweest. Heel bizar.
We zijn via Walpole doorgereden naar Pemberton, we hebben in Walpole, wat weer zo'n piepklein stadje is, heerlijk geluncht uiteraard met een vers gebakken pie, even getankt, de bedoeling was om hier te overnachten, maar dat hebben we maar niet gedaan, omdat de camping er niet uitzag en wij geen zin hadden om op die camping te gaan staan, en een hele middag in de hitte te zitten zonder een zwembad of zee om af te koelen. Daarbij was het nog best wel heel vroeg in de middag en Pemberton niet zo heel ver weg.
De camping in Pemberton is een soort van natuurcamping, we hadden een plaatsje tussen de bomen en aan een beekje, en kregen al spoedig bezoek van groene papagaaien die om eten kwamen bedelen. We gaan morgen met de Pembertonrailway een tochtje maken. De alleraardigste mevrouw aan de receptie vertelde spontaan dat het sanitair wel oud is, maar dat het absoluut schoon is. Nou dat klopte, het is overigens wel een heel lekker stekkie met veel schaduw van de grote "gumtrees" en dat is wel heel fijn zo in de hitte.
groetjes weer Dolf en Carmen
We zitten nu in Pemberton en weer een verslag over de afgelopen dagen.
Leuk dat jullie ons zo volgen en berichtjes terug sturen.
22/11
We zijn zoals gebruikelijk zeer vroeg opgestaan en weg gereden bij Hyden. Na een mooie rit met diverse uitzichten over zoutmeren, bossen weilanden die vol staan met dikke lopende biefstukken zijn we aangekomen bij Lake Grace, daar zijn we naar het AIMH ( Australian Inland Mission Hospital) museum gegaan. Dit is opgericht door de heer Flynn de grondlegger van de latere flying docters omdat hij vond dat ook in het binnenland mensen medische zorg moesten kunnen krijgen. Dit hospitaal is gebouwd in 1925 en in gebruik gebleven tot 1952 als ziekenhuis en daarna heeft het tot 1985 dienst gedaan als zusterhuis voor het nieuwe hospitaal. Ze hebben op de waranda met verf aangegeven waar vroeger de operatiekamer was, waar de bedden stonden, het instrumentarium,etc. etc. Uiteraard was die waranda toentertijd omheind door muggengaas, zo kon er gewerkt in relatieve koelte.
13.00 uur aangekomen in Albany een prachtige camping big 4 gevonden direct aan zee, na ingecheckt te hebben zijn we naar Whale World gegaan. dit is een museum over de walvisvaart, daar hebben wij een rondleiding gehad en heel veel over de walvisvaart geleerd en uiteraard over walvissen en haaien etc etc. Daarna hebben wij een prachtige 3Dfilm gezien over het leven van de walvissen en haaien in zee. Heel bijzonder is dat de "sperm whale's" een kring vormen rond een jong zodat de roofdieren (killerwhale's - orca's of haaien) het jong dan niet kunnen pakken. Terug op de camping een boottochtje geboekt voor de volgende dag.
Albany was vroeger totaal afhankelijk van de walvisvaart en toen er in de jaren 80 van de ene op de andere dag de walvisvaart verboden werd, verviel het stadje in grote armoe. Het heeft zo'n 25 jaar geduurt voordat er weer een relatieve welvaart in Albany ontstond. Dit is vooral te danken aan het toenemende tourisme, het is ook zo mooi daar aan die kust, mooie stranden en veilige zee om te zwemmen en te watersporten.
23/11
Toen we wakker werden hing er een briefje aan de camper dat het boottochtje niet doorging vanwege overboeking. Dus hebben we eerst maar een strandwandeling gemaakt het zeewater was niet echt koud ondanks het vroege uur (6uur) Na ons brekkie zijn we toch maar even naar de boot gegaan om te kijken hoe of wat, toen we in de haven aankwamen, bleek het een soort " Croosboot " te zijn, zo zie je maar weer dat alles een reden heeft. We denken dat we niet echt gelukkig met dat boottochtje geworden waren, dus de plannen weer gewijzigd en zijn we weer een "scenic route" gaan rijden met als hoogte punt de Natural Brigde, dat is een rotsformatie in zee, en de Gap of te wel groot gat in de rotsen. Prachtige zee.
Nu we in Albany aangekomen zijn, is het afgelopen met grote afstanden per dag te moeten rijden. Morgen gaan we naar Walpole, voor de "Valley of the Giants" Top Tree Walk.
24/11
Na een anderhalf uurtje rijden aangekomen in de Valley of the Giants. Niet te bevatten hoe dik en hoog die bomen zijn. Gigantisch grote bossen met Tringle Tree's en Karri Tree's, dit zijn speciale eucaliptische bomen maar van het formaat van Secoya's in Amerika.
De Top Tree walk was heel bijzonder en de wandeling over een hele veilige stalen wandelpad gaat tot 40 mtr hoog, zo heb je een geweldig uitzicht over de bossen. Daarna voel je jezelf ongeveer het formaat van een kaboutertje als je over het wandelpad aan de voeten van deze giganten loopt. Je ziet dat de bomen vaak aan de voet gespleten zijn, als dat door brand is gekomen, zie je een zwart geblakerde binnenkant en is het een holle boom geworden, soms is dat gat zo groot dat er een paar mensen in kunnen staan, of je kunt er doorheen lopen. Die boom groeit dan gewoon door, als of er niets aan de hand is geweest. Heel bizar.
We zijn via Walpole doorgereden naar Pemberton, we hebben in Walpole, wat weer zo'n piepklein stadje is, heerlijk geluncht uiteraard met een vers gebakken pie, even getankt, de bedoeling was om hier te overnachten, maar dat hebben we maar niet gedaan, omdat de camping er niet uitzag en wij geen zin hadden om op die camping te gaan staan, en een hele middag in de hitte te zitten zonder een zwembad of zee om af te koelen. Daarbij was het nog best wel heel vroeg in de middag en Pemberton niet zo heel ver weg.
De camping in Pemberton is een soort van natuurcamping, we hadden een plaatsje tussen de bomen en aan een beekje, en kregen al spoedig bezoek van groene papagaaien die om eten kwamen bedelen. We gaan morgen met de Pembertonrailway een tochtje maken. De alleraardigste mevrouw aan de receptie vertelde spontaan dat het sanitair wel oud is, maar dat het absoluut schoon is. Nou dat klopte, het is overigens wel een heel lekker stekkie met veel schaduw van de grote "gumtrees" en dat is wel heel fijn zo in de hitte.
groetjes weer Dolf en Carmen
-
25 November 2009 - 07:38
Peter En Emmy:
Jammer dat zo`n boot dan niet doorgaat maar er is gelukkig nog zat te zien, want wat is die zee blauw!! Natuurlijk ook erg leuk om papagaaitjes op bezoek te hebben.
kus Peter en Emmy -
25 November 2009 - 18:09
Karin:
Hoi daar beneden!!!!
wat een gewelige foto`s zijn het en wat een grote bomen en die hoogten dan maar niet over het vlees te praten stevige koetjes.Jullie zien er goed uit al lekker op kleur en de rest gaat ook goed,heerlijk hoor. We blijven mee genieten!!!
Dikke zoen van ons. Hans en Karin.XXXXX -
25 November 2009 - 21:09
Paul En Edit:
Hi lieverds, Wat ziet dat er allemaal mooi uit zeg. En jullie zien er overigens ook goed uit !Het is kennelijk hééél ontspannend om vakantie te houden in Australië.
Mooie foto´s en zoals Emmy al schreef: wat is die zee blauw!!
Kuskus, Edit -
26 November 2009 - 02:44
Gill & Nic:
Hi Carmen & Dolf
We are at Gill's cousin in Long Jetty N.S.W> and had a quick look at your progress and it looks like you're having fun . Big trees aren't they!! From where we are it looks like the weather is now getting better for you, if you are now heading up the coast towards Coral Bay ( Gill's favourite spot)(Site 2).
Enjoy your adventure!!
Gill & Nic -
26 November 2009 - 06:39
Bea:
prachtige foto's, wat zullen jullie genieten van al dat moois!
Groetjes -
26 November 2009 - 07:51
Yvonne (JZ) :
Wat een mooie foto's zeg, wat zullen jullie genieten. Kreeg trek bij het zien van die biefstukken ha ha ha!
Lachen ook van die croosboot! Bizar dat je daar dus gewoon tussen de bomen loopt, geweldig! Veel plezier nog! xxxx Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
