Van Freo naar Cervantes

Hallo allemaal,

We zitten nu in een Telecenter in Jurian Bay en dit is gewoon geweldig. Kijk nog even naar het vorige verslag voor de foto's die we nu erbij hebben kunnen zetten.

29/11
Vanochtend van Freo naar Cervantes gereden, we moesten eerst dwars door Perth en dat is geen lolletje zelfs op zondagochtend niet. Zeker niet als je niet precies weet welke Highway je opmoet. Het was overigens wel leuk dat we langs het "Sullivans hotel" reden, daar hebben we 2 jaar geleden gelogeerd toen we in Perth waren, en we herkenden daar wel een beetje de weg. We wisten dat we richting noord/west moeten rijden, dus op een gegeven moment de highway op, alleen dan zie je geen borden voor afslagen met plaatsnamen. Logisch Perth is zo enorm uitgestrekt, zodat de namen op de borden gewoon naar woonwijken "subburbs" verwijzen. Op een gegeven moment hield de rijksweg gewoon op maar er stond op een wegwijzer de naam van een stadje in de goede richting, dus waren we op ons gevoel gewoon goed gereden. Soms zit het mee, overigens is het van Perth naar Cervantes voor Australische begrippen niet zo ver hoor, maar een paar honderd km.
Ongeveer 11.30 uur op de camping aangekomen deze ligt direct aan zee, we zijn eerst op zoek gegaan naar Mike Newton, de gids waarmee we bij het voorbereiden van deze reis al email contact hebben gehad, omdat hij zo'n geweldige dagtour maakt. Mike was gelukkig thuis en het was voor hem geen enkel bezwaar om morgen met ons een dagtocht te maken door de diverse N.P's. Hij bood ons aan om vanmiddag de zgn. Sunset Pinnacles tour te maken omdat hij vindt dat die tour bij de dagtocht hoort. Nu daar hadden we geen bezwaar tegen, wij waren eerst van plan om zelf met de camper naar de Pinnacles te gaan, maar het is veel prettiger om dat gebied met een ervaren gids te bekijken dan wordt er gelijk verteld hoe het allemaal ontstaan is en ga je het gebied toch met andere ogen bekijken. Om rond 16.30 uur kwam Mike ons bij de camping ophalen. Deze tour was echt een belevenis. Een grote woestijn met de Pinnacles, gewoon overweldigend mooi. De pinnacles zijn grote rotspieken die door erosie, en door de wind die het zand verplaatst boven het zand komen. Die woestijn is constant in beweging, het kan zo maar zijn dat volgend jaar sommige pinnacles groter of kleiner geworden zijn. Vooral tegen zonsondergang worden de kleuren spectaculair. Op de terugweg zagen we nog 5 kangaroo's maar helaas was het te donker om nog te fotograferen.
Omdat wij in de general store problemen hadden met het plaatsen van de foto's bij het vorige verslag, en we met Mike hierover spraken bood hij ons aan om de foto's dan even bij hem thuis op de computer door te sturen. Weer zo iets enorms aardigs, we hebben tot nu toe alleen maar leuke, vriendelijke en behulpzame Aussie's ontmoet.
Om 20.00 uur waren we terug op de camping even snel iets te eten maken want morgen om 8.00 uur komt Mike ons halen voor de grote dagtocht.