Cervantes
Door: carmenendolf
Blijf op de hoogte en volg carmen en dolf
01 December 2009 | Australië, Cervantes
Hallo weer,
30/11
Om 8.00 uur stond Mike met zijn 4x4 landrover bij de receptie. Op advies van Mike hadden wij lange broeken en stevige wandelschoenen aan, we zouden soms dwars door de bush lopen. Het is wel warm maar dat moeten we dan maar voor lief nemen. Mike is een oud ranger met 20 jaar bush ervaring. Met zijn 4wheel drive gingen wij naar diverse N.P.'s, maar eerst zijn we langs een boerderij gegaan die ook een vrijwillige dierenopvang heeft. Steve de eigenaar van het spul had een jonge Rosella
(grijs roze kaketoe) met een zere vleugel, en ook 3 joey's ( baby kangaroo's) die eigenlijk nog bij moeder in de buidel horen te zitten. Helaas zijn die moeders doodgereden en nu worden ze door Steve verzorgd. Daarna gingen we off-road dat was nu echt spectaculair. Kilometers alleen maar over 2 sporen van zand of dwars door de bush heen. Mike heeft heel veel verteld over de wilde bloemen en om de tien minuten zag hij weer een andere bijzondere soort die aandacht verdiende. Na de morning tea, met eigen gebakken cake van Lyn, Mike's vrouw, door naar het volgende N.P. Ik zeg het nog maar een keer het is niet te geloven hoeveel bloeiende bomen en planten er op dit moment zijn, heel spectaculair is de zgn. Western Christmas Tree, een boom die helemaal geel/oranje bloeit. Daarna kwamen we bij Stockman's Gully aan, waar we geluncht hebben, ook deze lunch was gemaakt door Lyn en ik kan je zeggen het was uitermate lekker en met heel veel gezonde groente salades erbij. Niet helemaal Dolf's hobby, maar hij heeft echt zijn best gedaan om er een redelijke hoeveelheid van op te eten. Voor mij was dit echt spekkie naar mijn bekkie.
Er kwam al snel een gast langs, die ook wel wat lustte namelijk een blue tong lizzard die champignons en komkommer bijzonder lekker vond.
Dolf heeft nog een dragon lizzard gezien, hij heeft echt wat met die beesten, hij kan niet om zich heen kijken of hij ziet er weer eentje.
Na de lunch zijn Dolf en Mike de Stockman's Gave ingegaan, ik (Carmen) vond het niet zo heel verstandig om mee te gaan aangezien er nogal over rotsblokken geklommen moest worden om de ingang te bereiken en dat is nou niet bepaald mijn hobby (ben nogal onhandig in dit soort dingen), ik heb gewoon lekker in de schaduw op ze zitten wachten met een fles water bij me.
De Stockmans Cave is een 200 mtr lange grot en stik donker, je moetst echt zaklantarens gebruiken om je weg te vinden over het pad. Dolf heeft nog wel een uil gefotografeerd, ze zijn niet doorgelopen tot het eind, want aan de andere opening waren miljoenen bijen en dat is echt niet leuk, als die zich bedreigd voelen vallen ze aan en dan heb je echt Leiden in last met die bijensteken en ver van de bewoonde wereld.
Daarna zijn we naar een groot zoetwatermeer gegaan, rare jongens die Aussies, bij de entree stond verboden te zwemmen, te waterskiën etc, en 50 meter verderop stond een bord met instructies voor zwemmen, boot te water laten, varen etc etc.
Er zijn wel gratis douches, w.c, elektrische bbq's picknicktafels en je mag er ook nog kamperen. Het is gewoon een recreatiemeer voor de omgeving.
En de hele streekgemeenschap heeft op initiatief van een groepje jongeren, een eeuwenouder "gumtree" gered van de ondergang. De boom had nogal wat onderhoud nodig en dat kost geld, en de bewoners hebben dit gezamenlijk betaald.
Vanhieruit zijn we naar de kust gereden, "hawkeye" Mike zag een zeearend, die is mooi door Dolf gefotografeerd. Onderweg spraken we over zeeleeuwen en dat wij ook nog een tochtje op zee wilden maken, en eventueel met deze dieren wilden zwemmen. Mike vroeg wil je van Jurian Bay of van Green Head? Wij hadden Green Head op internet gevonden. Mike antwoordde dat is de beste, en hij kende Rod en Ronnie dus zijn we even bij hun langs gegaan om te informeren, want Rod vaart alleen als hij het zelf safe vind, hij houdt absoluut niet van zwaar weer. Rod is de enige die met touristen naar "fishersman eiland" mag varen omdat het een "National Marine Park" is en hij is een soortement van ranger voor dat gebied. Onder zeer strikte regels mag hij touristen laten zwemmen met de "sealions" wij zeggen zeehonden. Bovendien moet Rod van elke tocht een logboek bijhouden en gelijk een telling van de sealions doen en de algemene conditie van de beesten bekijken en rapporteren aan de authoriteiten.
Bij Rod en Ronnie aangekomen bleek dat er morgen om 8.30 uur een tocht gepland was en dat wij er nog bij konden. Dus dat gaan we morgen doen. Blijven we gewoon een nachtje langer in Cervantes.
Als toetje had Mike nog iets bijzonders, hij ging op een gegeven moment ineens linksaf een pad in en opeens kwamen we in een soort van duinlandschap, hier kan je "sandboarden", nou daar hadden wij niet zoveel zin in, Mike is met de auto een aantal heuvels op en af gereden, en dat was stijl hoor. Het is heel raar als je er op loopt is het hard onder je voeten dat wil zeggen je zakt er niet in weg maar de bovenlaag is wel los zand, vandaar dat sandboarden.
groetjes weer van Dolf en Carmen
30/11
Om 8.00 uur stond Mike met zijn 4x4 landrover bij de receptie. Op advies van Mike hadden wij lange broeken en stevige wandelschoenen aan, we zouden soms dwars door de bush lopen. Het is wel warm maar dat moeten we dan maar voor lief nemen. Mike is een oud ranger met 20 jaar bush ervaring. Met zijn 4wheel drive gingen wij naar diverse N.P.'s, maar eerst zijn we langs een boerderij gegaan die ook een vrijwillige dierenopvang heeft. Steve de eigenaar van het spul had een jonge Rosella
(grijs roze kaketoe) met een zere vleugel, en ook 3 joey's ( baby kangaroo's) die eigenlijk nog bij moeder in de buidel horen te zitten. Helaas zijn die moeders doodgereden en nu worden ze door Steve verzorgd. Daarna gingen we off-road dat was nu echt spectaculair. Kilometers alleen maar over 2 sporen van zand of dwars door de bush heen. Mike heeft heel veel verteld over de wilde bloemen en om de tien minuten zag hij weer een andere bijzondere soort die aandacht verdiende. Na de morning tea, met eigen gebakken cake van Lyn, Mike's vrouw, door naar het volgende N.P. Ik zeg het nog maar een keer het is niet te geloven hoeveel bloeiende bomen en planten er op dit moment zijn, heel spectaculair is de zgn. Western Christmas Tree, een boom die helemaal geel/oranje bloeit. Daarna kwamen we bij Stockman's Gully aan, waar we geluncht hebben, ook deze lunch was gemaakt door Lyn en ik kan je zeggen het was uitermate lekker en met heel veel gezonde groente salades erbij. Niet helemaal Dolf's hobby, maar hij heeft echt zijn best gedaan om er een redelijke hoeveelheid van op te eten. Voor mij was dit echt spekkie naar mijn bekkie.
Er kwam al snel een gast langs, die ook wel wat lustte namelijk een blue tong lizzard die champignons en komkommer bijzonder lekker vond.
Dolf heeft nog een dragon lizzard gezien, hij heeft echt wat met die beesten, hij kan niet om zich heen kijken of hij ziet er weer eentje.
Na de lunch zijn Dolf en Mike de Stockman's Gave ingegaan, ik (Carmen) vond het niet zo heel verstandig om mee te gaan aangezien er nogal over rotsblokken geklommen moest worden om de ingang te bereiken en dat is nou niet bepaald mijn hobby (ben nogal onhandig in dit soort dingen), ik heb gewoon lekker in de schaduw op ze zitten wachten met een fles water bij me.
De Stockmans Cave is een 200 mtr lange grot en stik donker, je moetst echt zaklantarens gebruiken om je weg te vinden over het pad. Dolf heeft nog wel een uil gefotografeerd, ze zijn niet doorgelopen tot het eind, want aan de andere opening waren miljoenen bijen en dat is echt niet leuk, als die zich bedreigd voelen vallen ze aan en dan heb je echt Leiden in last met die bijensteken en ver van de bewoonde wereld.
Daarna zijn we naar een groot zoetwatermeer gegaan, rare jongens die Aussies, bij de entree stond verboden te zwemmen, te waterskiën etc, en 50 meter verderop stond een bord met instructies voor zwemmen, boot te water laten, varen etc etc.
Er zijn wel gratis douches, w.c, elektrische bbq's picknicktafels en je mag er ook nog kamperen. Het is gewoon een recreatiemeer voor de omgeving.
En de hele streekgemeenschap heeft op initiatief van een groepje jongeren, een eeuwenouder "gumtree" gered van de ondergang. De boom had nogal wat onderhoud nodig en dat kost geld, en de bewoners hebben dit gezamenlijk betaald.
Vanhieruit zijn we naar de kust gereden, "hawkeye" Mike zag een zeearend, die is mooi door Dolf gefotografeerd. Onderweg spraken we over zeeleeuwen en dat wij ook nog een tochtje op zee wilden maken, en eventueel met deze dieren wilden zwemmen. Mike vroeg wil je van Jurian Bay of van Green Head? Wij hadden Green Head op internet gevonden. Mike antwoordde dat is de beste, en hij kende Rod en Ronnie dus zijn we even bij hun langs gegaan om te informeren, want Rod vaart alleen als hij het zelf safe vind, hij houdt absoluut niet van zwaar weer. Rod is de enige die met touristen naar "fishersman eiland" mag varen omdat het een "National Marine Park" is en hij is een soortement van ranger voor dat gebied. Onder zeer strikte regels mag hij touristen laten zwemmen met de "sealions" wij zeggen zeehonden. Bovendien moet Rod van elke tocht een logboek bijhouden en gelijk een telling van de sealions doen en de algemene conditie van de beesten bekijken en rapporteren aan de authoriteiten.
Bij Rod en Ronnie aangekomen bleek dat er morgen om 8.30 uur een tocht gepland was en dat wij er nog bij konden. Dus dat gaan we morgen doen. Blijven we gewoon een nachtje langer in Cervantes.
Als toetje had Mike nog iets bijzonders, hij ging op een gegeven moment ineens linksaf een pad in en opeens kwamen we in een soort van duinlandschap, hier kan je "sandboarden", nou daar hadden wij niet zoveel zin in, Mike is met de auto een aantal heuvels op en af gereden, en dat was stijl hoor. Het is heel raar als je er op loopt is het hard onder je voeten dat wil zeggen je zakt er niet in weg maar de bovenlaag is wel los zand, vandaar dat sandboarden.
groetjes weer van Dolf en Carmen
-
01 December 2009 - 09:43
Edit:
Hi lieverds,
Wat 'n avonturen en wat mooi!! Als ik dit tik hebben jullie de zeetocht met Rod en Ronne al achter de rug. Ben benieuwd naar het verhaal erover. Klopt het, dat jullie een paar dagen vóór lopen op het reisschema, of vergis ik me? Liefs, Edit
-
01 December 2009 - 11:03
Peter En Emmy:
Super allemaal, en ik denk dat Cynthia het echt helemaal niet erg vind als je één zo`n heeeeel klein kangarootje meeneemt, ééntje maar, wat een snoepies! Niet zeeziek worden hoor. liefs Peter en Emmy -
02 December 2009 - 15:58
Martijn:
Wat een mooie verhalen en foto's!
Carmen gaat steeds meer op een Australische lijken. Inburgeren heet dat ;-)
@Peter en Emmy: Leuk bedacht, maar ik vind het helemaal niks.
Kleine kangarootjes worden groot, Allergie is ook een issue...Ach het is allemaal hypothetisch, toch? :-\ -
04 December 2009 - 19:02
Karin:
Ja hoor ben weer de laatste die hier reageert!!!!!!
maar ja,ik vindt het helemaal geweldig om dit allemaal te lezen en wat een leuke mensen ontmoeten jullie!! en wat een schatjes die babytjes,En wateen mooi natuur!! tot straks ga zo verder kijken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
