Van Geralton naar Kalbarri
Door: carmenendolf
Blijf op de hoogte en volg carmen en dolf
03 December 2009 | Australië, Cervantes
Hallo allemaal,
1/12
We zijn jullie nog het verhaal van het zwemmen met " Sea Lions" ( wij zeggen zeehonden) schuldig.
Om 8.15 uur aangekomen bij Rod en Ronnie, er waren nog 4 andere personen en dat bleken vrienden van Rod en Ronnie ( R&R) te zijn. Om 8.45 aan boord en weg van de Jetty naar open zee. Flinke wind van voren dus een lekkere wilde tocht naar Fishermans eiland dat was ongeveer een half uurtje varen na het anker uitgegooid te hebben lagen we in de baai. Omdat dit eiland bijna geheel omringd wordt door een “reef” is het logisch dat het aan de lijzijde heel rustig water in de baai is.
Fishermans eiland is een broed kolonie van deze Australische Sea Lions en is een beschermd natuur gebied. Het eiland zelf is verboden toegang, ’t is trouwens niet zo slim om aan land te gaan want dan worden de mama zeehonden zeer onrustig en zouden ze je kunnen aanvallen.
Ronnie vertelde dat iemand nu in het water moest en flink met de benen spetteren en op het water slaan, kortom de zeehonden moesten geroepen worden omdat ze allemaal op het strand lagen. Na 1 minuutje kwamen de eerste 3 al aan gezwommen en daarna kwamen er heel veel in het water, toen de andere inclusief Carmen het water in gingen waren er op een gegeven moment wel 20 stuks rond de boot en ze hadden zin in spelen, de ene sprong na de andere en heel leuk Sea Lions begroeten elkaar door te neuzen ( kussen). De Sea Lions gingen om en onder de zwemmers door, ik (Carmen) kan je wel vertellen dat dit een ervaring is om nooit meer te vergeten, die zeehonden zijn net "Labrador honden" ze vragen echt “kom nou lekker met mij spelen”, hoe meer jij je beweegt hoe meer zij gaan doen, het is echt actie en interactie. Je bent echt geen moment bang, omdat de beesten in het begin wel bij je komen maar je niet aanraken, en uiteraard doe je dat zelf ook niet. Rod vertelde later dat als je zo'n 2 uur met ze in het water aan het spelen bent, komen ze heel dicht naar je toe en soms begroeten ze jou dan ook door je hoofd aan te raken of bellen tegen je duikbril te blazen, alleen hadden wij geen tijd en het water was ook nog niet echt warm genoeg om zo'n 2 uur er in te blijven. Het is trouwens niet zo heel diep je kunt gewoon gaan staan en dan komt het water ongeveer tot mijn hals.
Na een uurtje hadden wij er genoeg van en ik had het koud gekregen, Rod heeft ons met een dinghy meegenomen en zijn we vlak langs de kust van het eiland gevaren, zo konden we mooi de mama's en papa's + de volgende serie kleintjes goed bekijken, normaal neemt Rod geen mensen mee in de dinghy als hij gaat controleren en tellen, maar voor een keertje en omdat zijn vrienden erbij waren was het een beetje anders dan anders en kon het geen kwaad. Tijdens dit tochtje bleven de jonge Sea Lions , ze zijn zo rond het jaar tot anderhalfjaar oud, rond de boot spelen ze konden er geen genoeg van krijgen overigens net als wij. Om 11.30 uur zijn we terug naar Green Head gevaren, en na het versturen van het vorige bericht terug naar de camping ca 1 uurtje rijden. Morgen gaan we naar Geralton.
2/12
Vanochtend na het ontbijt nog even langs R&R gegaan we moesten onze tocht van gisteren nog betalen. De koffie stond klaar en we kregen nog een DVD over de Sea Lions van R&R we hebben voor hen een aantal folders meegenomen om af te leveren in het Trourist Information Centrum in Kalbarri ( voor ons en kleine moeite en het spaarde Rod een boel geld aan porto). Na een uurtje gezelligheid zoals Ronnie zei dat na een paar weken camper, het wel weer even fijn is om in een gewoon huis aan een gewone tafel te zitten. Thuis vertellen we nog veel meer over deze schatten van mensen.
Daarna zijn we doorgereden naar Geralton maar eerst moesten we van Rod even langs "Henderson Bay" rijden want ook hij is een liefhebber van Pie's en dit was een top Backery. Nou dat klopte geweldige Pie's aan de Bay op zitten eten en we hadden z'n 50 toeschouwers ( meeuwen) een pakte een stukje Pie aan uit Dolf’s hand, die kon daarna gelijk desinfectie-gell op zijn hand smeren omdat de zeemeeuw iets te diep had gemikt met het aanpakken. Een uurtje later zijn we aangekomen in Geralton, een camping aan zee gevonden en we wilden nog even lekker buiten zitten lezen, maar dat werd in de camper zitten en hebben maar alvast Kerstkaarten zitten schrijven, want buiten was het ongeveer windkracht 7 / 8 we waren even op het strand en werden kompleet gezandstraald ( lekkere peeling).
De camper staat ongeveer 10 mtr van het strand vandaar dat we binnen moesten zitten.
Tot het volgende verslag weer.
Groetjes Dolf en Carmen
Hallo allemaal,
1/12
We zijn jullie nog het verhaal van het zwemmen met " Sea Lions" ( wij zeggen zeehonden) schuldig.
Om 8.15 uur aangekomen bij Rod en Ronnie, er waren nog 4 andere personen en dat bleken vrienden van Rod en Ronnie ( R&R) te zijn. Om 8.45 aan boord en weg van de Jetty naar open zee. Flinke wind van voren dus een lekkere wilde tocht naar Fishermans eiland dat was ongeveer een half uurtje varen na het anker uitgegooid te hebben lagen we in de baai. Omdat dit eiland bijna geheel omringd wordt door een “reef” is het logisch dat het aan de lijzijde heel rustig water in de baai is.
Fishermans eiland is een broed kolonie van deze Australische Sea Lions en is een beschermd natuur gebied. Het eiland zelf is verboden toegang, ’t is trouwens niet zo slim om aan land te gaan want dan worden de mama zeehonden zeer onrustig en zouden ze je kunnen aanvallen.
Ronnie vertelde dat iemand nu in het water moest en flink met de benen spetteren en op het water slaan, kortom de zeehonden moesten geroepen worden omdat ze allemaal op het strand lagen. Na 1 minuutje kwamen de eerste 3 al aan gezwommen en daarna kwamen er heel veel in het water, toen de andere inclusief Carmen het water in gingen waren er op een gegeven moment wel 20 stuks rond de boot en ze hadden zin in spelen, de ene sprong na de andere en heel leuk Sea Lions begroeten elkaar door te neuzen ( kussen). De Sea Lions gingen om en onder de zwemmers door, ik (Carmen) kan je wel vertellen dat dit een ervaring is om nooit meer te vergeten, die zeehonden zijn net "Labrador honden" ze vragen echt “kom nou lekker met mij spelen”, hoe meer jij je beweegt hoe meer zij gaan doen, het is echt actie en interactie. Je bent echt geen moment bang, omdat de beesten in het begin wel bij je komen maar je niet aanraken, en uiteraard doe je dat zelf ook niet. Rod vertelde later dat als je zo'n 2 uur met ze in het water aan het spelen bent, komen ze heel dicht naar je toe en soms begroeten ze jou dan ook door je hoofd aan te raken of bellen tegen je duikbril te blazen, alleen hadden wij geen tijd en het water was ook nog niet echt warm genoeg om zo'n 2 uur er in te blijven. Het is trouwens niet zo heel diep je kunt gewoon gaan staan en dan komt het water ongeveer tot mijn hals.
Na een uurtje hadden wij er genoeg van en ik had het koud gekregen, Rod heeft ons met een dinghy meegenomen en zijn we vlak langs de kust van het eiland gevaren, zo konden we mooi de mama's en papa's + de volgende serie kleintjes goed bekijken, normaal neemt Rod geen mensen mee in de dinghy als hij gaat controleren en tellen, maar voor een keertje en omdat zijn vrienden erbij waren was het een beetje anders dan anders en kon het geen kwaad. Tijdens dit tochtje bleven de jonge Sea Lions , ze zijn zo rond het jaar tot anderhalfjaar oud, rond de boot spelen ze konden er geen genoeg van krijgen overigens net als wij. Om 11.30 uur zijn we terug naar Green Head gevaren, en na het versturen van het vorige bericht terug naar de camping ca 1 uurtje rijden. Morgen gaan we naar Geralton.
2/12
Vanochtend na het ontbijt nog even langs R&R gegaan we moesten onze tocht van gisteren nog betalen. De koffie stond klaar en we kregen nog een DVD over de Sea Lions van R&R we hebben voor hen een aantal folders meegenomen om af te leveren in het Trourist Information Centrum in Kalbarri ( voor ons en kleine moeite en het spaarde Rod een boel geld aan porto). Na een uurtje gezelligheid zoals Ronnie zei dat na een paar weken camper, het wel weer even fijn is om in een gewoon huis aan een gewone tafel te zitten. Thuis vertellen we nog veel meer over deze schatten van mensen.
Daarna zijn we doorgereden naar Geralton maar eerst moesten we van Rod even langs "Henderson Bay" rijden want ook hij is een liefhebber van Pie's en dit was een top Backery. Nou dat klopte geweldige Pie's aan de Bay op zitten eten en we hadden z'n 50 toeschouwers ( meeuwen) een pakte een stukje Pie aan uit Dolf’s hand, die kon daarna gelijk desinfectie-gell op zijn hand smeren omdat de zeemeeuw iets te diep had gemikt met het aanpakken. Een uurtje later zijn we aangekomen in Geralton, een camping aan zee gevonden en we wilden nog even lekker buiten zitten lezen, maar dat werd in de camper zitten en hebben maar alvast Kerstkaarten zitten schrijven, want buiten was het ongeveer windkracht 7 / 8 we waren even op het strand en werden kompleet gezandstraald ( lekkere peeling).
De camper staat ongeveer 10 mtr van het strand vandaar dat we binnen moesten zitten.
Tot het volgende verslag weer.
Groetjes Dolf en Carmen
Hallo allemaal,
-
04 December 2009 - 09:44
Cynthia:
Gewoon geen woorden voor, GEWELDIG!!! Wat gaaf om zo met die dieren bezeig te zijn.
-
04 December 2009 - 19:07
Karin:
Wat een goeie foto die eerste dat is gaaf he?Carmen!!En wat geweldig om met die Sea Lions te zwemmen.Het is maar goed dat ik hier ook een G/T tje heb want anders wil Hans ook nog daar naartoe!Ik vindt het peachtig wat jullie daar doen maar ik blijf wel hier achter de comp.en geniet mee!!
Dikke zoen Karin XXX -
10 Januari 2010 - 08:12
Sonja:
sonja
4 december 2009
O,wat is dat schattig die zeehonden, je zou ze toch zo knuffelen.
Dit is echt genieten.Zo is iedere dag wel een feestje, ben wel een beetje jaloers hier hebben we alleen maar regen, maar die zonnig plaatjes van jullie daar wordt je wel blij van. lieve groetjes Sonja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
